129. புணர்ச்சி விதும்பல்

உள்ளக் களித்தலும் காண மகிழ்தலும்
கள்ளுக்கில் காமத்திற்கு உண்டு.

(1281)

விளக்கம்:

நினைத்தபொழுதில் களிப்படைவதும், கண்ட பொழுதிலேமகிழ்ச்சி அடைவதும் ஆகிய இரண்டு நிலையும், கள்ளக்குக் கிடையாது, காமத்திற்கு உண்டு.

---

தினைத்துணையும் ஊடாமை வேண்டும் பனைத்துணையும்
காமம் நிறைய வரின்.

(1282)

விளக்கம்:

பனையளவு பெரிதாகக் காமம் நிறைந்து வரும்பொழுது, காதலரோடு தினையளவுக்குச் சிறிதளவேனும் ஊடிப் பிணங்காமல்இருத்தல் வேண்டும்.

---

பேணாது பெட்பவே செய்யினும் கொண்கனைக்
காணாது அமையல கண்.

(1283)

விளக்கம்:

என்னைப் பேணி அன்பு செய்யாமல் புறக்கணித்து, தான் விரும்பியபடியே அவன் செய்தாலும், என் காதலனைக் காணாமல் என்கண்கள் அமைதி அடையவில்லையே.

---

ஊடற்கண் சென்றேன்மன் தோழி அதுமறந்து
கூடற்கண் சென்றதென் நெஞ்சு.

(1284)

விளக்கம்:

தோழி, நான் அவரோடு ஊடுதலையே நினைத்துச் சென்றேன். ஆனால், என் நெஞ்சமோ அதை மறந்துவிட்டு, அவரோடுஇணைந்து கூடுவதிலேயே சென்றதே.

---

எழுதுங்கால் கோல்காணாக் கண்ணேபோல் கொண்கன்
பழிகாணேன் கண்ட விடத்து.

(1285)

விளக்கம்:

மை எழுதும்போது, எழுதும் கோலைக் காணாத கண்ணின் தன்மையைப்போல், என் காதலனைக் கண்டபோது, அவள்குற்றங்களையும் யான் காணாமற் போகின்றேனே.

---

காணுங்கால் காணேன் தவறாய காணக்கால்
காணேன் தவறல் லவை.

(1286)

விளக்கம்:

என் காதலனைக் காணும்போது, அவர் போக்கிலே தவறானவற்றையே காணமாட்டேன். அவரைக் காணாதபோதோ, தவறல்லாதநல்ல செயல்களையே யான் காணேன்.

---

உய்த்தல் அறிந்து புனல்பாய் பவரேபோல்
பொய்த்தல் அறிந்தென் புலர்ந்து.

(1287)

விளக்கம்:

ஓடும் வெள்ளம் இழுத்துப் போகும் என்பதை அறிந்தும் அதனுள் பாய்கின்றவரைப்போல, ஊடுதல் பயனில்லை என்பதைஅறிந்தும், நாம் ஊடுவதால் பயன் என்ன?

---

இளித்தக்க இன்னா செயினும் களித்தார்க்குக்
கள்ளற்றே கள்வநின் மார்பு.

(1288)

விளக்கம்:

கள்வனே, இழிவு வரத் தகுந்த துன்பங்களையே செய்தாலும், கள்ளுண்டு களித்தவர்க்கு மென்மேலும் ஆசையூட்டும்கள்ளைப்போல், நின் மார்பும் ஆசையூட்டுகிறதே.

---

மலரினும் மெல்லிது காமம் சிலர்அதன்
செவ்வி தலைப்படு வார்.

(1289)

விளக்கம்:

அனிச்ச மலரைக் காட்டிலும் காமம் மிக மென்மையானது. அதன் தன்மை அறிந்து அதன் சிறந்த பயனையும் பெறக் கூடியவர்கள்உலகத்தில் சிலரே யாவர்.

---

கண்ணின் துனித்தே கலங்கினாள் புல்லுதல்
என்னினும் தான்விதுப் புற்று.

(1290)

விளக்கம்:

கண் நோக்கத தளவிலே பிணங்கினாள். பின், என்னைக் காட்டிலும்தான் தழுவுவதிலே விருப்பம் கொண்டவளாகத் தன்பிணக்கத்தையும் மறந்து, அவள் கலங்கினாள்.